Η πράξη αυτή, συνιστά με την διεθνώς αποδεκτή έννοια του όρου το έγκλημα της γενοκτονίας, δηλαδή την συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής, έχει αναγνωριστεί όμως σαν γενοκτονία μόνο από την Ελληνική Βουλή και αυτό μόλις το 1994, ενώ η διεθνής κοινότητα το αγνοεί σχεδόν εντελώς. Όσο για την Τουρκία, ακόμη και σήμερα που θέλει να βρίσκεται στις πύλες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως δεν ακούστηκε από μέρους της ούτε μία λέξη μεταμέλειας για τα εγκλήματα που διέπραξε, πολύ δε περισσότερο δεν αναγνώρισε και δεν αναγνωρίζει ότι διέπραξε το έγκλημα της γενοκτονίας.
Η χωρίς όρια κατ' επιταγήν τουρκολαγνεία του πολιτικού μας κατεστημένου, επιτρέπουν στον τραμπούκο της περιοχής μας να αγνοεί προκλητικά κάθε κανόνα δικαίου και ηθικής χωρίς αυτό να του στοιχίζει το παραμικρό. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα της σπουδής του κατεστημένου αυτού να «μπάσει» με κάθε τρόπο την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που εκτός των άλλων θα αποτελέσει οικονομική και κοινωνική καταστροφή για ην Ελλάδα, ώστε οι Ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καταψήφισαν μαζικά την τροπολογία Καρατζαφέρη στην Ευρωβουλή, να τεθεί ως όρος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας η αναγνώριση των γενοκτονιών.
Σθεναρή και αταλάντευτη στάση της Ελλάδος πρέπει να είναι: να αναγνωρίσει η Τουρκία τις γενοκτονίες και να ζητήσει συγνώμη από την ανθρωπότητα για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Για όσο διάστημα δεν το κάνει, σημαίνει πως αποδεχόμενη τα εγκλήματα αυτά, αναγνωρίζει και υιοθετεί πρακτικές που κάθε άλλο παρά ταιριάζουν σε χώρα έστω και ελάχιστα είναι πολιτισμένη, πόσο δε μάλλον «ευρωπαϊκή».